အချိန် သာလျှင်် အချစ် ၏

ဟိုးရှေးရှေးတုန်းကပေါ့ ဘဝဆိုတဲ့ ကျွန်းလေးတစ်ကျွန်း ပေါ်မှာ ချစ်ချစ်၊ ပျော်ပျော်၊ ငိုငို၊ ပညာရှိ တို ့နဲ ့အတူ အခြားသူငယ်ချင်းတွေ စုစည်းနေခဲ့ကြတယ်။
တနေ ့မှာတော့ ဘဝကျွန်းလေးကို ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ လေမုန်တိုင်းတွေဝင်ပြီး ပင်လယ်ရေအောက်ကို စုန်းစုန်းမြ ုပ်တော့မယ်ဆိုတဲ့ သတိပေးချက်တွေ ထွက်လာပါတယ်။
ကျွန်းသူ ကျွန်းသားတွေ အားလုံးဟာ သူတို ့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်လှေလေးတွေနဲ ့ ဒီကျွန်းပေါ်ကနေ မြန်မြန်
ပြေးနေကြတဲ့ အချိန်မှာ ချစ်ချစ်တစ်ယောက်ကတော့ သူချစ်တဲ့နေရာလေးမှာ နေခွင့်ရသမျှနေမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ ့ တဝုန်းဝုန်းတက်လာတဲ့ လိှ ုင်း လုံးကြီးတွေကို ငေးမောကြည့်နေခဲ့တယ်။
နောက်ဆုံး သူမရဲ့ လှေလေး လည်း ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ရေလိှုင်းတွေအောက်မှာ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။
ကျွန်းတစ်ခုလုံး ရေအောက်ကိုရောက်တော့မယ့် အချိန်ရောက်မှ “ ဟာ ငါ တစ်ယောက် တည်း ကျန်တော့ ပါလား ငါဒီနေရာကနေ ပြေးမြှဖစ်တော့ မယ် “ ဆိုတဲ့ အသိ၀င်လာပါတယ်။
သူ ့လှေ လေး ချည်ထားတဲ့နေရာ မှာ မရှိမှန်းလည်းသိရော ချစ်ချစ်လေးဟာ ကြောက်ကြောက်နဲ ့ တွေ ့ရာလူကို အကူအညီတောင်းဖို ့ ဟိုဟို ဒီဒီ ကြည့်နေခဲ့တယ်။
ပထမဆုံးချစ်ချစ်တွေ.တာကတော့ ကြီးမား ထည်ဝါလှတဲ့လြှေကီးနဲ ့ ကိုချမ်းသာကြီးပေါ.
သူမလေးက ၀မ်းသာအားရ နဲ ့ “ ကိုချမ်းသာကြီး ချစ်ချစ် ကိုချမ်းသာကြီးလှေနဲ ့ လိုက်ပါရစေနော် “
လို ့ အကူအညီတောင်းခဲ့ပါတယ်----
ဒါပေမယ့် စည်းစိမ်မက်တဲ့ ကိုချမ်းသာက “ ဟာ ၀မ်းနည်းပါတယ် ခင်ဗျာ ကျွန်တော့် လှေပေါ်မှာ ပေါ်မှာ ရျွှေတွေ ငွေတွေနဲ ့ ပြည့်နေလို ့ နေရာလွတ် မရှိ တော့ပါ ဘူး” လို ့ ပြန်ဖြေခဲ့တယ်။
ချစ်ချစ်လေးဟာ နောက်ထပ် တွေ ့ တဲ့ ခမ်းနားလှပတဲ့ ရွက်လြှေကီး နဲ ့ ကိုမာနကြီး ကို သူမလေးကို ကယ်ဖို ့ ထပ်ပြောခဲ့တယ် ။
“ စိတ်မကောင်းပါဘူး မိချစ် ရယ် နင့် ရဲ့ တကိုယ်လုံး က စိုစွတ်နေတယ့် အတွက် ငါ့ရဲ့ လှပတဲ့ လှေ ကို အပျက်အစီးမခံနိုင် လို ့ပါ “ ဆိုပြီး သွေးကြီးတဲ့ ကိုမာနကြီး က ထား ခဲ့ပြန်တယ်။
စိတ်ဓာတ်တွေကျပြီး မျက်ရည်တွေဝဲနေတယ့် သူမလေးဟာ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း ငိုငို ့ ကို ထပ်တွေ ့ လိုက်ပြန်ပါတယ် “ ငိုငိုရေ ငိုငို ငါ့ ကို ကယ်ပါ ဦးဟာ “ ဆိုပြီး အားကိုးတကြီး တောင်းပန်ခဲ့ ပါတယ် “ ဟာချစ်ချစ်ရယ် ငါ့ ကို တစ် ယောက် တည်း သွားခွင့် ပြ ု ပါဟာ “ ဆို ပြီး သူမလေး ကျန်ရစ် ခဲ့ပြန်ပါတယ်။
ကူရာမဲ ့ နေတဲ့ သူမလေးဟာ ဟိုးခပ်လှမ်းလှမ်း မှာ စီးမျောလာတဲ့ ပျော်ပျော့် ကို ရှိ သမျှအားလေးနဲ ့ အော်ဟစ်ပြီး သူမကို ကယ်ဖို ့ ပြောပြန်ပါတယ် ဒါပေမယ့် ပျော်ပျော် က မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ပိုဝေးရာကို လှော်ခက်သွားပါတယ်။
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
ဘယ်သူမမရှိတော့တဲ့ ဘဝကျွန်းလေးမှာ တဖြည်းဖြည်း ၀ါးမြိ ု နေတယ့် ပင်လယ်ရေလိှုင်းတွေကို ကြည့်ရင်း သူမသေရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ငိုကြွေးနေတုန်း မှာပဲ “ အချစ်ရေ ညီမလေးရေ ဒီလှေပေါ်ကိို မြန်မြန်တက်ပါ မင်းကိုငါ ဘေးလွတ်ရာ ကို ခေါ်ဆောင် သွားပါ့မယ် “‘ ဆိုတဲ့ အင်မတန်မှ နုူးညံ ့ ညင်သာတဲ့ အသံလေး ကို ကြားလိုက်ရပါတယ်
အရမ်းအံ ့သြ ပြီး ပျော်ရွင်သွားတဲ့ ချစ်ချစ်လေးဟာ လှေပိုင်ရှင် အစ်ကိုကြီးရဲ့ နာမည် ကို မေးဖို ့တောင် မေ့လျော့သွားပါတယ်
ဘေးကင်းတဲ့ ကျွန်းလေးတစ်ကျွန်းမှာ ချထားခဲ့ပြီး ပင်လယ်ပြင်ကို ပြန်လည် ရွက်လွှင့် သွားတဲ့ အချိန်ရောက်မှ ချစ်ချစ်လေးဟာ သူမရဲ ့ အသက်သခင်ကျေးဇူးရှင် ဟာဘယ်သူပါလိမ့် ဆိုပြီး သိိချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ် လာပါတယ်
ယောင်ချာချာဖြစ်နေတယ့် ချစ်ချစ်လေးဟာ ကိုပညာရှိကြီးနဲ ့ ကျွန်းပေါ်မှာ စုံစည်းခဲ့ ပါတယ်
“ ကျမရဲ ့ အသက်ကိုကယ်ခဲ့တာ ဘယ်သူပါလဲ ရှင့် ” လို ့ တွေ ့ ရင်တွေ ့ ချင်းပဲ သူမလေးက မေးခဲ့တယ် “ အဲဒါ အချိန်ပေါ့ ကွယ် ့ ” ပညာရှိကြီးက ဖြေကြားခဲ့ပါတယ်
“ အို သူများတွေမကယ််ချင် လို ့ ထားခဲ့တဲ့ သေခါနီးဆဲ ဆဲ ကျွန်မကို ဘာလို ့များကယ်ခဲ ့တာပါလိမ့် “
လို ့ ထပ်မေးခဲ့ပြန်ပါတယ်
အဲဒီအချိန်မှာ အရမ်းကို ပညာရည်ပြည့်ဝတဲ့ အပြံ ူး မျ ူိးနဲ ့ ပြံ ုးရင်း ပညာရှိကြီးက ပြန်ဖြေခဲ့တယ်
“ အချစ်ဆိုတာ ဘယ်လောက် တန်ဖိုးရှိပြီး မြင့်မြတ် တယ်ဆို တာ ကို အချိန် ကသာလျှင်နားလည် နိုင်စွမ်းရှိလို ့ ပေါ ့ ကွယ် “ တဲ့ xxxxxxxx


Source: Best Love Stories , Title : Time Understands Love By: Unknown

ဘာသာပြန်သူ ------ နှင်းဆီခင်းလေး