ရန်ကုန်မှာ လိုင်းကားခတွေ စျေးတက်ကုန်ပြီလို့သိတာ လေးရက်လောက်တော့ရှိပါပြီ။
ကိုယ်တိုင် မကြုံသေး သဖြင့် သိပ်သတိမထားမိ ၊ ဂရုမစိုက်မိပါ။
မနေ့ကအလုပ်ကိစ္စဖြင့် ပန်းဆိုးတန်းသို့ သွားရသော အခါ ယခင် `၅၀ ကျပ်´ သာပေးရသည့်
ခရီးကို `၁၅၀ ကျပ် ´ပေးလိုက်ရပါသည်။ထိုအခါမှပင် လိုင်းကားခတွေဘာလို့ ဒိလောက်တောင်
စျေးတက်သွားရပါလိမ့်ဆို ပြီး စုံစမ်းမိပါသည်။ ကျွန်တော်တို့မြန်မာနိူင်ငံတွင်အလွန်ပင်ပေါပါသည်ဟုဆိုသော
သဘာဝဓာတ်ငွေ့များစျေးတက်သွား၍ဟူသတတ်.........။
ထိုသဘာဝဓာတ်ငွေ့ သုံးမော်တော်ကားများကြောင့်ပင် ရန်ကုန်နှင့်မှော်ဘီ ကျောင်းသွားကျောင်းပြန်တနေ့လျှင်
`၆၀ ကျပ်´အစား `၃၀၀ကျပ်´ ပေးရသည့်အဖြစ်ကိုကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကြုံခဲ့ရပါသည်။
ယခုတဖန်ကျွန်တော့်ထက်ကံဆိုးရှာသော ညီငယ်၊ညီမငယ် များသည် ကျောင်းသွားကျောင်းပြန်တနေ့လျှင်
`၈၀၀ ကျပ်´ မှ `၁၀၀၀ ကျပ်´ ၀န်းကျင်တွင်ကုန်ကျနေသည်မှာစိတ်မကောင်းစရာပါ။
ထိုမျှလောက်သော ငွေပမာဏ ကို နေ့တိုင်းပေးနိုင်ရန်ကြိုးစားနေရသောမိဘများအတွက်လည်းရင်မောစရာပါ။
ထို့ထက်ပိုဆိုးသည်မှာလိုင်းကားနှစ်ဆင့်၊သုံးဆင့်စီးပြီးမှလုပ်ငန်းခွင်သို့လာကြရသော
နေ့စားအလုပ်သမားများ နှင့် လခစား အလုပ်သမားများပင်ဖြစ်ပါသည်။
မြန်မာနိုင်ငံရှိ အလုပ်သမား အများစု ၏ဝင်ငွေမှာပျမ်းမျှ တနေ့လျှင် အများဆုံး`၂၀၀၀ ကျပ် ´ ၀န်းကျင်တွင်သာရှိရာ
ရှာလို့ရသမျှသည် အိမ်ကို်ပြန်ပါလာဖို့ပင်မလွယ်တော့ပါ။
ဒီလိုပုံစံဖြင့်သာ ဆက်လက်သွားမည်ဆိုှလျှင် မြန်မာနိုင်ငံသူ၊ နိုင်ငံသားတို့၏ဘဝသည်နွမ်းပါးသည်ထက်နွမ်းပါးဖို့သာရှိတော့သည်။
ထို့ကြောင့်ပင် လိုင်းကားခ များကိုထိထိရောက်ရောက်ထိန်းချုပ်နိုင်လျှင်သော်လည်းကောင်း ၊ ကုန်စျေးနှုန်းကို တသမတ်
တည်းဖြစ်အောင်ထိန်းချုပ်နိုင်လျှင်သော်လည်းကောင်း ၊ အလုပ်သမားများ၏ဝင်ငွေကိုတိုးစေခြင်းဖြင့်သော်လည်းကောင်း
ပြုလုပ်ပေးနိုင်ပါက အင်မတန်မှကောင်းမွန်ပေလိမ့်မည်ဟုထင်မြင်မိပါသည်။
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
No comments :
Post a Comment